สินค้าดี ไม่มีที่จำหน่าย ไม่มีตลาดรองรับ

ปัญหาแรกสุด ที่ผู้กำลังอยากเป็นผู้ประกอบการ หรือเป็นผู้ประกอบการอยู่แล้ว
ต้องคิดเสมอ คือ สินค้าจะจำหน่ายที่ไหน ใครจะซื้อ ตลาดมีแน่นอนตลอดไปไหม แล้วจะทำอย่างไรดีในการเริ่มทำ เริ่มขายสินค้า เริ่มขยายตลาดสินค้า

แน่นอนที่สุดที่เราต้องคิดและตั้งคำถามกับตัวเอง และถ้าจะให้ดีกว่านี้ คือ การไปถามคนรอบข้าง คนที่เราคิดว่าอยุ่ในกลุ่มเป้าหมาย หรือสามารถให้ตอบที่
ดีแก่เราได้ โดยการที่เราจะไปถามใคร บางครั้งก้ต้องตรองด้วยนะว่า เราไปถามใคร คนที่เราถามเขาอยุ่ในอารมณ์ไหน เขารู้จักเราผู้ถามในระดับไหน หรือไม่รู้จักอะไรกับเรามาก่อนเลย เพราะคำถาม การพูดการจาและการนำเสนอจะแตกต่างกัน

คำตอบที่ได้ อาจทำให้คุณมีกำลังใจจนตัวลอย คิดไปไกล บางครั้งอาจเซ็ง บางครั้งอาจโกรธทะเลาะกันมากกว่าสอบถามกันด้วยซ้ำ
ถ้าไปถามเจ้านายเรา พ่อแม่เรา ผู้ที่อาวุโสกว่าเรา ทั้งวัยวุฒิหรือคุณวุฒิ ต้องคิดหาทางหนีทีไล่ดีๆ ไม่ใช่ให้การวิ่งหนีไปไหน แต่เขาอาจจะย้อนคำถามหรือ สงสัยมากกว่าสิ่งที่ถาม หรือไม่สนใจอะไรเลย ได้ทั้งนั้น ส่วนถ้าเราไปถามเพื่อนเรา หรือคนที่สนิทเล่นหัวกันได้หรือ อาวุโสน้อยกว่าเรา เป็นลุกน้องเรา หรือคนที่ไม่เปิดตัวเองหรือแลกเปลี่ยนกับเราเท่าที่ควร คำตอบจะแตกต่างไป ยากเกินคาดเดาได้

แต่ไม่ว่าจะถามใครก็ตาม อาจจะได้เพื่อนคู่คิด ได้คู่แข่ง ได้คนขัดเกลาเรา ได้คนขวางเรา ได้ทุกอย่างที่เราอาจจะไม่อยากได้ หรือได้มากเกินไป ก็ต้องมาประเมินให้ดี เพราะหลายคนล้มเลิกไปเสียก่อน ตั้งแต่ขั้นตอนนี้เลยก็เยอะ หลายคนได้ดีเพราะขั้นตอนนี้มากมายมหาศาล เพราะที่ไหนๆ ในโลกนี้เขาก็ทำแบบนี้กัน แต่ไม่ว่าจะเป็นผู้ประกอบการระดับไหน ก็มักจะมีวิถีทางในการวัดเทียบกันทั้งนั้น บางคนเชี่ยวชาญถึงขนาดลงทุนทำวิจัย จ่ายเงินมากมายเพื่อได้มาซึ่งข้อมูล บางคนได้มาจากการเข้าสังคมทั้งวงเหล้า เพื่อนๆ คนรอบๆข้าง หรือจากการค้นหาทาง Internet การอ่านหนังสือ รวมถึงการได้คำชี้แนะมาจากผู้เชี่ยวชาญ ก็แล้วแต่ บางคนเก็บรวบรวมมาจากการทำงาน จนตกผลึกเองก็เป็นได้ หรือเรียกว่าแตกฉาน จนเป็น "กูรู" นั่นเอง

ในการลงทุนกับสิ่งที่ทำอยู่หรืออยู่ในวงการนั้นๆ อยู่แล้ว
ฟังดูเป็นเรื่องง่ายๆ ในบางครั้ง แต่บางครั้งก็ดูว่ามันยากเย็นยิ่งนัก ก็แล้วแต่ศักยภาพและองค์ความรู้ที่สะสมติดสมอง ติดตัวกันมา มากพอที่จะนำไปตัดสินใจ แต่ก็คงมีที่บางคน สำเร็จจากได้ด้วยโอกาสที่เข้ามาเพียงครั้งเดียว หรือมาบ่อยๆ ก็แล้วแต่เหตุการณ์
ทำให้การตัดสินใจนั้นไปในทางที่ดีและ
แน่นอนที่ว่า คนบางคนใช้เวลาสร้างตลาดด้วยตัวเอง คนบางคนต้องอาศัยจมูกคนอื่นหายใจ เช่น การรับจ้างผลิตหรือรับงานช่วงต่อจากรายใหญ่ บางคนอยู่เฉยๆ ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ มีคนดำเนินการให้จนสำเร็จ บางคนล้มแล้วล้มอีกกว่าจะสำเร็จ บางคนสำเร็จไปทุกเรื่องตั้งแต่เกิดมามีชีวิต บางคนเพื่อนฝูงช่วยกันดัน จนแอบคิดไม่ได้ว่า แข่งบูญแข่งวาสนาแข่งโชคบางครั้งมันก็แข่งกันไม่ได้ แต่บางครั้งต่อให้มีบุญ มีวาสนามาสนับสนุน ก็ไม่อาจจะสำเร็จได้ ถ้าไม่มีการตัดสินใจหรือการกระทำด้วยตัวของเขาเอง นี่แหละหนอที่เขาเรียกว่า ไม่มีอะไรแน่นอนไปซะทุกอย่าง




0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ขับเคลื่อนโดย Blogger.

ผู้ติดตาม

เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน
พัทยา, ชลบุรี, Thailand
หวานละมุน เหมาะจิ้มขนมปัง

Followers